02 คำขอร้องจากบุคคลที่สอง [ Feliona_f] โลกทั้งใบเติบโตขึ้นด้วยความรักความเอ็นดูของพระเจ้าทั้งปวง สายลมอันเยือกเย็นพัดปลิวใบไม้ให้ล่นร่วงลงบนพื้นถนน เด็กสาววัยมัธยมปลายที่กำลังก้าวเดินอย่างมีความสุขหันกลับมามองด้านหลังของตนพลางขมวดคิ้วสงสัย เด็กหญิงเดินยังพุ่มไม้ใหญ่เพราะเธอได้ยินเสียงแปลกๆจากที่ตรงนั้น เธอชะโงกคอมองว่าเสียงที่เธอได้ยินนั้นมันใช่สิ่งเดียวกับที่เธอคิดรึเปล่า เมื่อดวงตาหวานสบเข้ากับดวงตาอีกคู่รอยยิ้มเล็กๆ ของเฟรชก็ปรากฏขึ้น เธอหัวเราะเบาๆก่อนจะยื่นมือส่งไปอุ้มเจ้าตัวเล็กออกมาจากพุ่มไม้ใหญ่ "เธอมาจากไหนหรอเจ้าหมาน้อย พ่อแม่ไปไหนหรอ" เฟรชเอ่ยอย่างเอ็นดู "แอ่ง แอ่ง" เจ้าหมาน้อยกระดิกหางพลางฟุบหน้าลงเป็นคำตอบ ...
01 การยอมรับมีเลือดเป็นเดิมพัน [Peach] ร่างบางของเด็กหญิงสั่นเทาจากความหวาดกลัว เธอปรายตามองไปรอบกาย เสียงสายฝนตกลงกระทบพื้นถนนมันน่ากลัวเกินไปสำหรับเด็กผู้หญิงวัยห้าขวบเศษที่อยู่ท่ามกลางโลกกว้าตัวคนเดียว ผู้คนรอบกายต่างวิ่งหลบฝนกันชุลมุนโดนไม่หันมาสนเด็กหญิงที่นั่งตากฝนอยู่ข้างถังขยะใบใหญ่ เธอกลัวเหลือเกิน … เธอหวั่นกับทุกอย่างรอบกาย เด็กน้อยปาดน้ำตาออกจากดวงตาใสก่อนจะสะอึกจนโตสั่น พีชนั่งร้องไห้อยู่นานจนฝนเริ่มซา ตัวเธอเปียกปอน ปากก็เริ่มซีดเขียวเหมือนคนที่พร้อมจะหายไปตลอดเวลา หยาดน้ำตาก็แห้งเหือด เธอกอดตัวเองสั่นเทา ในใจเฝ้าคิดถึงแต่บุคคลที่เป็นมารดาของตนเอง ป่านนี้แม่จะอยู่ไหนนะ ทำอะไรอยู่ พีชอยากอยากรู้ อยากรู้ว่าใครคือแม่ของเธอ … พีชหยุดสายตามองเท้าคู่หนึ่งที่หยุดยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เธอชะงักเล็กน้อยเพราะแปลกใจว่าเขาคือใคร ? เด็กหญิงเงยหน้ามองชายหนุ่มอายุราวๆ สามสิบปีพลางขมวดคิ้วสงสัยว่าเขามายืนอยู่ตรงหน้าทำไม ชายหนุ่มส่งยิ้มให้เธอก่อนจะนั่งลงแล้วใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดหน้าให้เธอ ‘ ช่วงเวลาของความหวัง มันเริ่มต้นเมื่อใครสักคนหนิบยื่นให้ ’...